Postawa ciała to jego indywidualne ukształtowanie i położenie poszczególnych odcinków tułowia i nóg w pozycji stojącej. Postawa ciała jest to nawyk ruchowy. Przedmiot badania powinna stanowić postawa nawykowa, gdyż jest ona rzeczywistą postawą człowieka w odróżnieniu od postawy bacznej, która jest wymuszona. Prawidłowa postawa ciała jest jednym ze wskaźników prawidłowego rozwoju oraz statycznej i dynamicznej sprawności człowieka.

Istnieje wiele definicji prawidłowej postawy ciała. Wg Nowotnego prawidłową postawą ciała będziemy nazywać każdą postawę, która odpowiada typowej postawie wyodrębnionej z grupy rówieśników tej samej płci i zbliżonych cechach psychofizycznych. Kasperczyk natomiast za prawidłowa postawę uważa taką, która występuje dostatecznie często aby można ją było uznać za charakterystyczną dla danej populacji. Jest ona atrybutem osób zdrowych, o prawidłowym rozwoju fizycznym oraz psychicznym.

Ogólnie postawę prawidłową wg Kasperczyka charakteryzują następujące cechy:

• proste ustawienie głowy,
• w płaszczyźnie strzałkowej fizjologiczne wygięcia kręgosłupa, a w płaszczyźnie czołowej prosty kręgosłup,
• dobrze wysklepiona klatka piersiowa, jej przednia ściana jest najdalej wysuniętą częścią ciała,
• miednica dobrze podparta na głowach kości udowych,
• proste kończyny dolne i prawidłowo wysklepione stopy.